خطيرالملك ميبدي

زندگینامه خطير الملك‌ ميبدي :


ابو منصور محمد بن حسين ملقب به خطير الملك ميبدي، از رجال برجسته عهد سلاجقه بزرگ بود. معلوم نيست كه از چه زماني و چگونه به دستگاه سلاجقه راه يافت. آنچه مسلم است وي داراي نبوغ سياسي بسيار قوي، و دستيابي وي به پايگاه بلند معلول استعداد ذاتي‌اش بوده است.

احتمالا در اواخر سلطنت ملكشاه وارد دستگاه سلاجقه شد و بعد از مرگ وي و درگيري بر سر جانشيني، به محمد بن ملكشاه پيوست و ابتدا به سمت مستوفي الممالكي ديوان استيفاء منصوب شد.

ابن اثير آورده است كه محمد بن ملكشاه در سال 495 ه. ق. در شهر بندان اصفهان به دست بركيارق دفاع يكي از دروازه هاي شهر را به خطير الملك سپرد اما وي كه مي دانست در صورت آشتي دو برادر با غلبه بر كيارق فرجام بدي خواهد داشت، محل مأموريت خود را ترك مي گويد و به نارين قلعه ميبد پناه برد - درحالي كه اين عمل نوعي سركشي محسوب مي شد - .

اما بعد از مرگ بركيارق و دستيابي محمد بن ملكشاه بر تمام قلمرو سلاجقه باز خطير الملك به عنوان وزير "ديوان اعلاء" مشغول خدمت مي شود بدين ترتيب از سال 504 الي 511 يعني سال مرگ سلطان، بالاترين مقام كشوري را بعهده داشت.

خطير الملك از تمام سياستمداران زمان خويش با جربزه‌تر بود و از همه رقبا پيشي گرفت. مختص الملك كه سمت مستوفي محمد بن ملكشاه را داشت، با خطير الملك به رقابت پرداخت اما مغلوب وي گشت و در سال 511 عزل و جريمه هنگفتي پرداخت.

 

گويا در اوايل سال 511 خطير الملك تنزل مقام يافت و به سمت "طغرايي" (رئيس ديوان انشاء) منصوب شد و مقام خويش را بعد از مرگ سلطان محمد و سلطنت محمود بن محمد حفظ نمود اما با ضعف قدرت سلاجقه و بالا گرفتن دسيسه و فتنه عاقبت، خطيرالملك نتوانست در مقابل دشمن سرسخت خويش ابوالقاسم زين الملك انس آبادي درگزيني، وزير محمود، تاب آورد. لذا در سال 512 عزل گرديد و از آن به بعد از صحنه سياسي سلاجقه محو گشت.